ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 13 มกราคม 2567
พระบวชใหม่ และแล้วผ้าขาวที่เรียกกันทางภาคอีสานหรือนาคที่เรียกกันทางภาคกลางที่พร้อมบวช ได้บวชไปเมื่อวาน ๒ นาค ส่วนอีกนาคหนึ่งนั้น ทางพระที่เป็นน้าชายขอให้ดองไว้ก่อน อันนี้น่าจะมาจาก ท่านอยากให้ทิ้งนิสัยเดิม ๆ ที่เป็นฆราวาสให้มากกว่านี้ เพราะเวลาบวชแล้วจะ ได้พัฒนาจิตใจได้ดีและไปได้ไกลนั่นเอง อันนี้เราก็ไม่ขัดข้อง เพราะท่านเป็นน้าหลานกัน ท่านย่อมรู้นิสัยกันดี เมื่อวานเห็นรอยยิ้มปริ่มสุขของคนเป็นแม่นาคแล้ว ก็อดคิดถึงโยมแม่ที่จากไปไม่ได้ เราเคยลาราชการบวชครั้งแรกเมื่อปี ๒๕๒๒…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 12 มกราคม 2567
รีบเร่งเพราะไม่อยากเกิดอีก เมื่อวานนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่งานใหญ่ ๆ ซึ่งจำเป็นต้องทำ ได้เสร็จลงอย่างอัศจรรย์และโล่งอก งานแรกเรียงหินกองใหญ่ที่เคยกองเอาไว้หายไปหมดสิ้น โดยไม่เกะกะนัยน์ตาอีกต่อไป งานที่ ๒ รถเกรต พร้อมทั้งรถบดถนนจาก อบจ.สุพรรณ และรถน้ำจากเทศบาลจรเข้สามพัน ต่างก็พร้อมใจร่วมมือกันมาช่วยปรับและบดอัดถนนรอบ ๆ พระมหาเจดีย์ให้ เผอิญเมื่อวานหมดเวลาเสียก่อนที่งานทั้งหมดจะเสร็จ วันนี้ว่าจะให้ปรับพื้นลานรอบพระมหาเจดีย์ให้เสร็จเรียบร้อยสวยงามสะอาดตา เพื่อเตรียมรับงานปิดทองลูกนิมิตที่จะมาถึงเดือนหน้านี้ ส่วนงานที่…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 11 มกราคม 2567
ถึงคราวตกอยู่ใต้ฝ่าเท้าคน เมื่อวานนี้เป็นวันพระเดือนดับที่ต้องลงอุโบสถ และเป็นวันเปิดจองร้านค้าที่จะมาขายในงานปิดทองฝังลูกนิมิตบริวารด้วย เราไม่ไปยุ่งเรื่องค้า ๆ ขาย ๆ เพราะจะแลดูไม่ดี ที่พระเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องผลประโยชน์ เลยปล่อยให้คณะกรรมการไปตกลงกับพ่อค้าแม่ค้ากันเอาเอง แต่เราเน้นไปเรื่องต้องให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่ายด้วย ขนาดไม่เข้าไปยุ่งก็ยังไม่วายที่คณะกรรมการต้องโทรมาปรึกษาขอความเห็นเป็นระยะ ๆ เวลาก็ใกล้เที่ยงเข้ามาทุกที ที่จะต้องออกเดินทางไปลงอุโบสถที่วัดเจ้าคณะจังหวัดที่ดอนเจดีย์ ทางนี้ก็โทรมาขอการตัดสินใจอยู่เป็นระยะ ๆ เราก็หัวจะปวด คิดไปเรื่องผลประโยชน์และเรื่องโลก ๆ…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 10 มกราคม 2567
กิจวันเดียวครบเกิดแก่เจ็บตาย เมื่อวานนี้เป็นแรกของปีใหม่ที่เริ่มวิ่งผลัดเหมือนเดิม จะว่าวิ่งผลัดก็ไม่ใช่ จะว่าวิ่งมาราธอนก็ไม่เชิง แต่สรุปว่าวิ่งทั้งวันตั้งแต่เช้ายันค่ำ เช้าพาพระบิณฑบาตหมดวัดก่อนเป็นอันดับแรก กลับมาถึงวัดก็พาพระ ๙ รูปไปกิจนิมนต์ขึ้นบ้านใหม่ที่ ต.จรเข้สามพัน เรานี่เอง ทิ้งพระรูปเดียวให้ฉันที่วัดตามลำพัง ส่วนอีก ๑ รูปไปหาหมอที่ รพ.ศิริราช กลับจากทำบุญขึ้นบ้านใหม่เหมือนเจ้าของบ้านเกิดใหม่เพราะได้บ้านใหม่ รีบสวดรีบเจิมบ้านรีบฉัน เรียกว่ารีบไปหมด ฉันอาหารไม่ถึง…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 9 มกราคม 2567
เจอผิดหวังเสียบ้าง ทั้งวันเมื่อวานนั่งเหลาก้านไม้กวาดจนค่ำหลังขดหลังแข็ง มีคนบอกอยากจะมาเรียนและช่วยเหลาก้านไม้กวาด เราก็บอกว่าไปทำอย่างอื่นดีกว่า อันนี้เราภาวนาทำสมาธิของเรา ส่วนคนอื่นมันอาจเป็นการทำงานที่ทรมานร่างกายแบบไม่คุ้มค่าก็ได้นะ เราเหลาไม้กวาดไปรับแขกด้วยสลับกันไป ท่านนายอำเภอทองผาภูมิลูกศิษย์ผู้อ่อนน้อมถ่อมตนมากราบสวัสดีปีใหม่และขอพร เราก็ให้พรด้วยความเมตตาและเอ็นดู ยิ่งเห็นผิวนายอำเภอดำคล้ำยิ่งรู้สึกสงสาร คนเคยขาวมาก ๆ และมาดำมาก ๆ นี่แสดงว่าหน้าที่การงาน ที่ทำต้องหนักไม่ใช่น้อยเป็นแน่ ดูแล้วไม่น่าจะผิดไปจากที่คิด เพราะเรารู้จักใจของท่านดี “อ่อนน้อม ขยัน…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 8 มกราคม 2567
อย่าให้ค่าคนพาล เป็นเรื่องแปลกเมื่อวานนี้ ที่มีคณะผู้ทำบุญอุทิศให้กับญาติที่ตายไปแล้วถึง ๓ คณะในวันเดียวกัน เริ่มที่ครัวป้านาญบ้านจรเข้สามพัน บิณฑบาตตอนเช้าได้นำพระ ๕ รูปไปทำพิธีรับสังฆทานอุทิศ ตามที่นิมนต์เอาไว้ พอกลับมาวัดก็มีอีก ๒ คณะที่นัดไว้ ว่าจะมาทำบุญอุทิศให้กับบิดามารดาบ้าง ให้กับสามีบ้าง พอคิดพิจารณาไปก็มีแต่เรื่องตาย ๆๆๆ เราน่ะสลดใจในการเกิดมาเพื่อตาย แต่เจ้าภาพทั้ง ๓…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 7 มกราคม 2567
มีความสุขที่เสียสละเพื่อผู้อื่น ๒-๓ วันที่ผ่านมา เห็นหมู่คณะช่วยกันทาสี พ่นสีเสาศาลาหอฉันและทำชั้นวางของจนค่ำมืดทุกวัน ก็ให้รู้สึกทั้งดีใจสุขใจและพอใจในฝีมือเหมือนมืออาชีพจริงๆ ทั้งสีและแบบรายละเอียดที่เหมาะสมในการใช้งาน เราให้คณะสงฆ์ผู้ปฏิบัติพิจารณาความเหมาะสมกันเอาเอง บางจุดก็อาจไม่ตรงใจผู้ออกแบบมากนัก เราก็รู้สึกเกรงใจและต้องขออภัยด้วย ดูพระท่านตั้งใจทุ่มเททำกันมาก ๆ ทุกอย่างเราไม่ได้บังคับท่าน แต่ท่านเต็มใจเสียสละช่วยเราเอง แถมยังไปชวนพรรคพวกที่เป็นมืออาชีพมาช่วยเราเพิ่มเติมอีก นี่จึงว่าพระมหาเจดีย์ยิ่งใกล้จะเสร็จ จะมีพวกเทพทั้งหลายมาช่วยเรา และทำทุกอย่างที่ขัดข้องให้ลงตัว ก็พระมหาเจดีย์นี้เราไม่ได้สร้างเพื่อเรานี่ เราสร้างเพื่อถวายเป็นพุทธบูชาแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่างหาก…
ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 6 มกราคม 2567
จิตสำนึก เมื่อวานนี้ครูโรงเรียนหนึ่งมาหา เพื่อขอให้เซ็นชื่อรับรอง การทำคุณประโยชน์ของนักเรียน ที่เคยพามาช่วยงานผ้าป่าทิพย์ทุกปี เพราะต้องการนำไปใช้ประกอบการประเมิน ด้านศีลธรรมของนักเรียน หลังจากเซ็นลงชื่อให้แล้ว ก็สนทนากันสักพัก แต่ก็เป็นสักพักที่มีค่ามาก คุณครูได้ปรารภถึงนักเรียนเกเรที่เคยส่งมาอบรมที่วัดเราเมื่อหลายปีที่ผ่านมา บัดนี้ทุกคนจบและมีอาชีพที่ดี เป็นข้าราชการและนักธุรกิจมีครอบครัว คุณครูบอกว่าเด็กทุกคนที่ส่งมาอบรม กลับไปเป็นคนดีและพูดถึงวัดเรามาก เราก็ได้แต่ยินดีกับอนาคตของเด็ก ๆ เหล่านั้น คุณครูบอกอยากส่งเด็กมาอีก และถามเราว่าจะให้บวชเณรมาหรือไม่?…