Category: ธรรมะพ่อแม่ครูอาจารย์

ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 28 ธันวาคม 2566

ผบ.รร.การบิน ผู้อ่อนน้อม วันเวลาทุกนาทีนั้นมีค่าจริง ๆ นะสำหรับเรา เรื่องบิณฑบาตก็ต้องนำไปแทบมิได้ขาด ยิ่งวันพระใหญ่ ๑๕ ค่ำ เวลามีค่ายิ่งคิดเวลาเป็นนาทีเลยทีเดียว อย่างเช่นเมื่อวานนี้ ไปบิณฑบาตที่ตลาดคนใส่บาตรเยอะมาก เพราะเป็นวันพระใหญ่ เลยต้องเสียเวลาไปมิใช่น้อย กลับมาถึงวัดนำของที่ใส่บาตรมาลงที่โรงครัวแล้ว ก็รีบไปต่อที่หมู่บ้านโครงการ ๑ รร.การบิน ทางโน้นโทรตามเพราะเห็นว่าผิดเวลาไปมากแล้ว พอไปถึงก็เห็นพี่…

ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 27ธันวาคม 2566

นักอนุรักษ์นิยม เช้านี้ตื่นขึ้นมานอนมองห้องนอนใหม่กุฏิใหม่ ซึ่งผู้ออกแบบได้ออกแบบไว้ใหญ่กว่าเดิม มีติดแอร์ให้ด้วยนะ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ๒๐ กว่าปี กุฏิมีแต่พัดลม มาปีนี้มีวาสนากับเขาเหมือนกัน ได้อยู่กุฏิที่มีแอร์กับเขาบ้าง แต่ไม่ค่อยได้เปิดหรอกเพราะไม่คุ้น เปิดพัดลมดีกว่าถ้าร้อน ถ้าไม่ร้อนก็ปิดเงียบมันทุกอย่าง เราเคยคุ้นอย่างเคยก็ทำอย่างเคย ไม่ได้เห่อของใหม่อะไร เพราะอย่างเคยเราก็มีความสุขแล้ว ไม่ชอบตะเกียกตะกายแข่งโลก สมบัติกุฏิเก่าก็ทิ้งไว้อย่างนั้น เอามาเท่าที่จำเป็น ไม่งั้นจะเป็นบ้าหอบฟางเหมือนเดิมอีก…

ธรรมะพระครูธรรมธรอุทัย อุทโย – 26 ธันวาคม 2566

อาจารย์ไม้กวาด เช้านี้ตื่นขึ้นมาตีสามกว่า ๆ ลุกจากที่นอนไปล้างหน้าแปรงฟัน ก็คิดธรรมะไปว่าเช้านี้จะเขียนเรื่องอะไร ทำสรีระกิจเสร็จก็ยังคิดไม่ออก อันธรรมะนั้นไม่ใช่ว่านึกอยากจะเขียนอะไรก็ได้นะ มันต้องมีอะไรมากระทบให้เห็นให้ได้ยินหรือให้รู้สึกไปถึงใจเสียก่อน จึงจะเป็นธรรมะให้เขียนออกมาได้ ๑ ช.ม.เต็ม ๆ เดินไปเดินมาก็ไม่มีอะไรมากระทบตาหูกายใจให้เป็นธรรมะที่จะเขียนออกมาได้ พลันนั้นตาเหลือบไปเห็นไม้กวาดอ่อนหรือทางอีสานเรียกว่าไม้ฟอยที่ถักด้วยดอกแขม ที่ได้มาจากวัดดอยฯ แขวนอยู่ที่ข้างฝากุฏิ ที่เราให้ช่างมาเจาะข้างฝาปูนทำที่แขวนเอาไว้ พอเห็นไม้กวาดแขวนนิ่งอยู่เท่านั้น ธรรมะก็เกิดขึ้นทันที อาจารย์ไม้กวาดท่านอยู่ที่ข้างฝานี่เอง…

เฝ้าแม่ ดูแลแม่ คือธรรม

เฝ้าแม่ ดูแลแม่ คือธรรม เมื่อวันที่กำลังเดินทางกลับจากร่วมพิธีสวดถอนสีมาวัดป่าศรีถาวรคลองโยงนครปฐม มีญาติธรรมจากเมืองกาญจน์ โทรมาขอยกเลิกกุฏิที่จองไว้ช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ เธอบอกว่าคุณแม่อาการไม่ค่อยดี เธอได้พูดให้ฟังต่อไปว่า คุณแม่อยากมาวัดวันงานปิดทองลูกนิมิตด้วย เราได้ฟังดังนั้น มันรู้สึกว่าเราต้องไปเยี่ยมคุณแม่ของเธอแล้ว เพราะค่าที่ผู้มีศรัทธาคนหนึ่ง ควรได้รับความเมตตาไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจ และเป็นการให้กำลังใจทั้งคุณแม่และคุณลูกที่กตัญญูด้วย เรานี้แปลกอยู่อย่างหนึ่ง ถ้าได้ยินใครดูแลบิดามารดาด้วยดี ยิ่งในเวลาที่ท่านทั้งสองแก่ชราป่วยไข้แล้วด้วย เราจะให้ความยกย่องเชิดชูลูกคนนั้นมาก ๆ เราจะถือว่าลูกคนนั้นทำหน้าที่แทนเราไปในตัวด้วย…