เฝ้าแม่ ดูแลแม่ คือธรรม
เมื่อวันที่กำลังเดินทางกลับจากร่วมพิธีสวดถอนสีมาวัดป่าศรีถาวรคลองโยงนครปฐม มีญาติธรรมจากเมืองกาญจน์ โทรมาขอยกเลิกกุฏิที่จองไว้ช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ เธอบอกว่าคุณแม่อาการไม่ค่อยดี เธอได้พูดให้ฟังต่อไปว่า คุณแม่อยากมาวัดวันงานปิดทองลูกนิมิตด้วย เราได้ฟังดังนั้น มันรู้สึกว่าเราต้องไปเยี่ยมคุณแม่ของเธอแล้ว เพราะค่าที่ผู้มีศรัทธาคนหนึ่ง ควรได้รับความเมตตาไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจ และเป็นการให้กำลังใจทั้งคุณแม่และคุณลูกที่กตัญญูด้วย
เรานี้แปลกอยู่อย่างหนึ่ง ถ้าได้ยินใครดูแลบิดามารดาด้วยดี ยิ่งในเวลาที่ท่านทั้งสองแก่ชราป่วยไข้แล้วด้วย เราจะให้ความยกย่องเชิดชูลูกคนนั้นมาก ๆ เราจะถือว่าลูกคนนั้นทำหน้าที่แทนเราไปในตัวด้วย เพราะโยมแม่ โยมพ่อของเราท่านจากไปนานหลายสิบปีแล้ว เราอยากทำเหมือนอย่างลูกที่ดี ๆ ทำบ้าง แต่เรากลับไม่ได้รับโอกาสนั้นเลย เรายังเรียนไปจบ โยมพ่อก็จากไปก่อนแล้ว ส่วนโยมแม่ก็จากตามไปอีกไม่กี่ปีต่อมา แล้วเราจะมีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณดูแลท่านอย่างไร อย่างดีก็ทำได้แค่ลูกชายคนนี้ดำรงอยู่ในผ้ากาสาวพัสตร์ และยกบุญให้ท่านทั้งสองตลอดมาจนถึงทุกวันนี้มิได้ขาดเท่านั้นเอง
เมื่อเยี่ยมคุณยายผู้เฒ่าผู้เป็นคุณแม่ของญาติธรรมที่เมืองกาญจน์ ใช้เวลาพอสมควรแล้วก็กลับ ขณะกำลังเดินทางกลับวัด คนวัดโทรตามว่ามีแขกมาคอยพบจ่ายค่าลูกนิมิตบริวารที่จองไว้ พอกลับมาถึงวัดก็รับแขกเลย
เป็นเรื่องแปลกมาก ที่คนมาพบจ่ายค่าลูกนิมิต มากับสามีจาก จ.อุทัยธานี เธอบอกว่าเป็นวันเกิดของเธอ อยากถวายวันนี้เพื่อเป็นสิริมงคลกับชีวิต แล้วจะรีบกลับไปดูแลคุณแม่ที่ป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล เราได้ฟังแล้วก็รู้สึกชื่นชมและอนุโมทนา ทั้งในฐานะลูกกตัญญูและศรัทธาในการบุญการกุศลของเธอ
เมื่อทั้งเธอและสามีได้รีบลากลับไปแล้ว เราก็คิดตามในเรื่องชีวิตของคนเรา เกิดมาก็เพื่อแก่เจ็บตายกันเท่านั้นเอง ลูกที่ดีก็ควรทำหน้าที่ของลูกที่ดี ไม่ควรทิ้งพ่อทิ้งแม่ในยามที่ท่านทุกข์ยามชราหรือเจ็บป่วย
คิดต่อไป ธรรมมะมิได้อยู่ในตำราหรืออยู่ไกลตัวเลย แค่ทุกคนทำหน้าที่ของตัวให้ดีไม่บกพร่อง เท่านี้ก็เป็นธรรมแล้ว คนเราอยู่ด้วยธรรมก็มีความสุขได้ สุขอย่างคนมีธรรม สุขที่ไม่เป็นโทษ
ว่าแล้วก็สรงน้ำเตรียมตัวไปนำสวดมนต์พาปฏิบัติธรรมและแสดงธรรมตามหน้าที่ของเราดีกว่า…
วัดพระธาตุโพธิ์ทอง
๒๕ ธ.ค.๖๖