นักอนุรักษ์นิยม
เช้านี้ตื่นขึ้นมานอนมองห้องนอนใหม่กุฏิใหม่ ซึ่งผู้ออกแบบได้ออกแบบไว้ใหญ่กว่าเดิม มีติดแอร์ให้ด้วยนะ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ๒๐ กว่าปี กุฏิมีแต่พัดลม มาปีนี้มีวาสนากับเขาเหมือนกัน ได้อยู่กุฏิที่มีแอร์กับเขาบ้าง แต่ไม่ค่อยได้เปิดหรอกเพราะไม่คุ้น เปิดพัดลมดีกว่าถ้าร้อน ถ้าไม่ร้อนก็ปิดเงียบมันทุกอย่าง เราเคยคุ้นอย่างเคยก็ทำอย่างเคย ไม่ได้เห่อของใหม่อะไร เพราะอย่างเคยเราก็มีความสุขแล้ว ไม่ชอบตะเกียกตะกายแข่งโลก
สมบัติกุฏิเก่าก็ทิ้งไว้อย่างนั้น เอามาเท่าที่จำเป็น ไม่งั้นจะเป็นบ้าหอบฟางเหมือนเดิมอีก ไอ้คำว่าเหมือนเดิม บางทีก็ไม่ดีเหมือนกันนะ ดังนั้นเมื่อถึงเวลาควรเปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยน อย่าดื้อ อย่ายึดมั่นเกินไป เพราะมันเป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมอง
มองไปที่เครื่องซักผ้าเก่าราว ๘ ปีมาแล้ว ซึ่งญาติธรรมที่เป็นพยาบาล รพ.อู่ทอง ร่วมกันซื้อถวาย ยังใช้ได้ดีอยู่ พอมาอยู่กุฏิใหม่ ทีมงานจิตอาสาไปเอาเครื่องซักผ้าใหม่เอี่ยมทันสมัยมาจากไหนก็ไม่รู้ มาตั้งให้ใช้แทนของเก่า เรามาเห็นเข้าภายหลังใช้ไม่เป็น เพราะมันทันสมัยเกินไปเป็นดิจิตอล ไอ้เรามันเป็นคนรุ่นหัวโบราณ เลยสั่งให้ใครจะเอาเครื่องใหม่ไปใช้ทางไหนก็ให้เอาไป แต่ให้ไปเอาเครื่องเก่าของเรามา เท่านั้นเองวันรุ่งขึ้นเพื่อนเก่าของเราก็มา เดี๋ยวนี้เรามองเห็นเพื่อนเก่ากันอยู่ทุกวันสุขใจดี เพื่อนใหม่ก็เพื่อน แต่เราคิดถึงเพื่อนเก่ามากกว่า เพราะเพื่อนเก่าไม่ทำให้เราหัวจะปวด
เหตุที่เราชอบของเก่า ๆ เพราะของเก่าหลายอย่างยังดีและเป็นอมตะ โดยเฉพาะขนบธรรมเนียมประเพณีเก่า ๆ ที่มีแต่ความเคารพอ่อนน้อมเป็นประเพณีที่ดี เราไม่ชอบประเพณีใหม่ ๆ ล่วงเกินผู้ใหญ่ เพราะนั่นเรามองว่าเป็นความหายนะแห่งชาติ ที่กำลังรอเราทุกคนอยู่ในวันข้างหน้า
มองมาทางธรรมะก็เหมือนกัน คำสอนของพระพุทธเจ้า แม้จะเป็นของโบราณล่วงเลยมากว่าสองพันปีแล้วก็ตาม แต่ยังให้ผลดีงามต่อผู้ปฏิบัติไม่เปลี่ยนแปลง พระอรหันต์ก็ยังไม่สิ้นจากโลก ซึ่งเราทั้งหลายก็ยังได้เห็นได้กราบไหว้พระอรหันต์กันอยู่ในปัจจุบันมิใช่หรือ?
จึงว่า ของเก่า ๆ ที่ยังดีอยู่และใช้ประโยชน์ได้อยู่ ก็อย่าพากันมองข้าม แล้วไปเห่อของใหม่กันหมด ที่พูดอย่างนี้ก็เพราะของใหม่ในปัจจุบัน บทสรุปตอนท้าย ทุกอย่างก็จะกลายเป็นของเก่า และผุพังทำลายไปในที่สุดนั่นเอง…คิดไปแล้วก็อนาถนักโลกนี้
วัดพระธาตุโพธิ์ทอง
๒๗ ธ.ค.๖๖