ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ปีใหม่ได้ผ่านมา ๓ วันแล้ว เรายังอยู่ได้อย่างปลอดภัยอยู่ แต่วันต่อ ๆ ไปเราก็ไม่อาจรู้ได้ว่าอะไรจะเกิดกับเราบ้างทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย ที่แน่ ๆ วันนี้จะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับเราและวัดของเราอย่างแน่นอน เพราะมีการเตรียมการกันไว้แล้ว จะมีการประชุมเจ้าคณะพระสังฆาธิการและเจ้าอาวาส ๒ จังหวัด คือนครปฐมและสุพรรณบุรี สุดท้ายจะออกหัวหรือออกก้อย…ค่อยรู้กัน
แต่เมื่อวานนี้มีเรื่องดีมาก ๆ เกิดขึ้นกับเราและวัดของเรา คือคนขับรถของหลวงพ่อพระพรหมฯ พระอนุชาในองค์สมเด็จพระสังฆราช มีความห่วงใยเรามาก กลัวว่างานปิดทองลูกนิมิตของเราที่จะมาถึงเดือน ก.พ.นี้ หลวงพ่อพระพรหมฯ จะรับนิมนต์คนอื่นไปก่อน เลย รีบกราบเรียนองค์ท่าน แล้วให้เราพูดโทรศัพท์กับองค์ท่านเองเลย
คนขับรถของหลวงพ่อช่างน่ารักห่วงใยเราถึงเพียงนี้เชียวหรือนี่? ครั้งแรกเกรงใจองค์ท่านเนื่องด้วยอายุองค์ท่านมากแล้ว เรากลัวจะเป็นการทรมานพระผู้เฒ่า สุดท้ายภาคบังคับมาถึงแล้ว เราก็เลยกราบนิมนต์องค์ท่านให้มาเป็นประธานวางลูกนิมิตบริวาร ๒,๐๐๐ ลูก ลงในรางรอบพระมหาเจดีย์ (พระอุโบสถ) องค์ท่านบอกว่านัดกับโยมไว้แล้วว่าจะไปพิษณุโลก แต่ก็เลื่อนนัดได้ องค์ท่านตกลงว่าจะมาเป็นประธานให้ในวันที่ ๑๗ ก.พ.นี้ ดูสิว่าองค์ท่านเมตตาเราเพียงไร แล้วจะไม่ให้เรียกว่าเป็นสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราได้อย่างไร
ก็เคยคิดเล่น ๆ ว่าว่าจะนิมนต์พระผู้ใหญ่รูปใดหนอ ให้มาเป็นประธานในงานนี้ ก็คิดไปยังงั้นแต่ไม่ตัดสินใจ สุดท้ายเบื้องบนคงรำคาญและใจร้อนกว่าเรา เลยช่วยจัดการให้…ก็ขอขอบพระคุณนะเบื้องบนที่เมตตาเรา และช่วยแก้ปัญหาให้เรา
ก็ดังที่บอกแล้วว่า สิ่งต่าง ๆ ที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตของคนเรานั้น เราไม่อาจที่จะรู้ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเราบ้างในวันข้างหน้า แต่เราว่าถ้าคนเราจะอยู่อย่างไม่ประมาท พยายามมีสติสำรวมระวังเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่เสมอ ไม่คิดเอาชนะแข่งดีกับใคร คิดดีพูดดีทำดีมันทุกวัน ไม่หาเรื่องหรือสิ่งที่ไม่ดีมาใส่กายใส่ใจตน เราว่าคนเราทุกคนจะต้องได้พบแต่สิ่งที่ดี ๆ ในชีวิตแน่นอน เพราะเหตุดี ผลย่อมดี ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
สรุปสุดท้ายว่า ชีวิตคนเราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเชื่อหรือไม่เชื่อใครก็ได้ แต่ขอเตือนไว้ด้วยความหวังดีสุด ๆ ว่า ถ้าเชื่อมากเกินไป…ระวังจะไม่มีจ่ายเขานะ
วัดพระธาตุโพธิ์ทอง
๔ ม.ค.๖๗